ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 1896 - 2016 - ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ

Όταν η Ελλάδα βρισκόταν στο καναβάτσο, κάτι τέτοια πρόσωπα της έδιναν κουράγιο και δύναμη για να αγωνιστεί... Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα, τα γνωρίζουμε όλοι, τους αγαπάμε τους τιμούμε και τους χρωστάμε αυτό το πολύτιμο συναίσθημα που είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε και στους Ολυμπιακούς του Ρίο...
Χωρίς όμως να κλείσουμε τα μάτια για την πραγματικότητα που υπήρχε πίσω από αυτούς τους αγώνες, στις λεγόμενες φαβέλες...
Με την βοήθεια της WIKIPEDIA της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας (πατείστε πάνω στο κείμενο), μπορούμε να δούμε όλα τα ονόματα που σήκωσαν στις πλάτες τους την Ελλάδα και που δυστυχώς πολλοί από αυτούς πέθαναν ή ζουν ξεχασμένοι, κάτι φυσικά απαράδεκτο.

Όπως επίσης απαράδεκτες είναι και οι νοοτροπίες που εμπλέκουν τέτοια πρόσωπα με την πολιτική και τους χαρακτηρίζουν με οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι σαφές λοιπόν, ότι τον Πύρρο Δήμα, με τα τέσσερα χρυσά και το ένα χάλκινο μετάλλιο, όπως και όλους τους Ολυμπιονίκες, εκεί μέσα στην καρδιά μας που βρίσκονται δεν μπορεί να τους πειράξει κανείς!

Στη φωτογραφία το ασημένιο κύπελλο που απονεμήθηκε το 1896 στον Σπύρο Λούη, τον νικητή του Μαραθώνιου αγώνα. Τα ίχνη του κυπέλλου είχαν χαθεί μέχρι το 1989, οπότε ερευνητές ανακάλυψαν ότι η κυριότητα του ανήκει στη νύφη του μαραθωνοδρόμου, Ευτυχία Λούη. 
Το 2012, ο συνονόματος εγγονός του Έλληνα Ολυμπιονίκη Σπύρου Λούη έδωσε το ασημένιο κύπελλο στον οίκο δημοπρασιών Κρίστις, για να πουληθεί τρεις μήνες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου σε δημοπρασία Ολυμπιακών Αναμνηστικών. 
Το κύπελλο επέστρεψε στην Ελλάδα στις 18 Απριλίου του 2012, μετά την αγορά του από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
(Πληροφορίες: Wikipedia)